Vil sende «billettinntekter» rett tilbake til filmskaparane

Strøymetenesta Nettkino, som satsar på norske og nordiske filmar, går føre i ein dugnad for ein koronaramma norsk filmbransje – gjennom å sende alle inntektene sine frå sal av digitale «kinobillettar» rett tilbake til filmskaparane sjølve.

Samtidig etterlyser strøymetenesta, grunnlagt av erfarne filmbransjefolk, ei kriseløysing frå styresmaktene – i form av regelendringar som vil gjere at filmprodusentar «tør» å sleppe filmane sine digitalt i dagens situasjon.

Dei meiner filmbransjen heng etter når det gjeld digitalisering, sidan dei digitale kinobillettane publikum kjøper på Nettkino ikkje tel i forhold til etterhandsstøtta som Norsk filminstitutt gir.

– Derfor blir mange sitjande på gjerdet og vente til hausten. Men då vil det hope seg opp med filmar som ein ønsker å vise på kinoane. Alle vil ikkje få kinodistribusjon, det er ikkje plass, og vi ønsker å gjere noko med dette, seier Elisabeth O. Sjaastad til NTB.

No håper ho at Norsk filminstitutt vil la desse digitale kinobillettane telje med når etterhandsstøtta skal reknast ut frå kor mange som har sett filmen. Ho trur at Nettkinos forslag kan gi distributørar og produsentar i det minste ei moglegheit til å sikre inntekter.

«Kanskje kan det bidra til at den norske filmbransjen overlever selv med stengte kinoer», heiter det i Nettkinos dugnadsopprop. Nettkino har vore i kontakt med Filminstituttet, og direktør Kjersti Mo stadfestar overfor NTB at ein der jobbar med å sjå på saka.

– Alle tiltak som gjer at folk ser god film er bra i ei tid som dette. Men vi er ikkje klare med løysinga vår enno, seier Mo. Tysdag kom beskjeden frå NFI om at lanseringsmiddel kan nyttast på digitale plattformer, slik Nettkino hadde i forslagslista si.

Medan fleire filmprodusentar omfamnar ideen, er ikkje kinokjedene spesielt glade for tiltaket, skriv Klassekampen.

– I solidaritet med alle som jobbar på kino, er det fint å ha nokon filmar å opne med når vi kjem så langt. Det tek brodden av ei gjenopning viss alle filmane blir flytta til andre kanalar, seier Jon Einar Sivertsen, kommersiell direktør i Odeon kino, til avisa.

– Kvar dag blør filmbransjen, seier Elisabeth Sjaastad, som understrekar at sjølv om Nettkino ønsker ei endring på sikt, er tanken no ei mellombels kriseløysing.

– Samtidig har det vore eit vedvarande problem òg i normale tider at det er stor konkurranse om plass på kinoane, og at dei filmane som ikkje går like godt, blir tekne av plakaten tidleg – ofte allereie eit par veker etter.

Likevel må desse filmane vente til «kinovisningsvindauga» på tre månader er over før dei kan visast på andre plattformer. Då er dei ofte «gløymde» av publikum.

Nettkino vart starta som eit pilotprosjekt i 2016 for å teste ut det som skulle vere eit supplement til kinoane. Kinoane ønskte ikkje dette, men Sjaastad og makkar Svanhild Sørensen gjekk vidare og etablerte eit frittståande selskap for å utfordre den sedvanlege praksisen i bransjen.

– Vi såg det var ein betalingsvilje hos publikum – særleg når det gjaldt ferske filmar, seier Sjaastad om strøymetenesta, som satsar på norske og nordiske filmar, òg når det gjaldt å bygge opp eit bibliotek med klassikarfilmar.

Eit døme er «Los Bando», barne- og ungdomsfilmen som i 2018 sjarmerte kritikarane med historia om eit band med store draumar.

– Han vart nesten berre sett opp med kinovisningar på dagtid! Etter berre fem veker fekk vi han på Nettkino, det vart det reaksjonar på frå kinoane. Hos oss fekk filmen gode resultat, både på Nettkino og på T-We.

No gjer filmar som «Astrup – Flammen over Jølster» og «Håp» det bra på Nettkino.

– Dei var klare for å gå ut akkurat no likevel, og vi ser at «Håp» raskt vart den mest setje hos oss.

Blant filmane som Elisabeth O. Sjaastad håper å kunne by på om Nettkino får gehør, er titlar som «Alle utlendinger har lukka gardiner», som hadde premiere veka før kinoane stengde, barnefilmen «Bestefar er en alien», som skulle hatt kinopremiere i april, og Roy Anderssons «Om det uendelige».

(©NPK)